Onlangs heeft de interesse in Jupiter en zijn iconische Grote Rode Vlek nieuw leven gekregen.
Dit indrukwekkende fenomeen, dat opvalt als een van de meest prominente objecten in het zonnestelsel, heeft wetenschappers decennia lang verbaasd, vooral vanwege zijn opmerkelijke krimp. Maar wat ligt er achter deze vermindering in zijn grootte?
De Grote Rode Vlek is een enorme anticyclonale storm gelegen op het zuidelijk halfrond van Jupiter, beroemd om zijn intense rode kleur en enorme afmetingen. Op het hoogtepunt was deze storm zo uitgestrekt dat ze meerdere planeten ter grootte van de aarde kon herbergen, met winden die snelheden tot 680 km/u in tegenwijzerzin bereiken.
Echter, sinds de eerste waarneming in 1831 is het aan het krimpen, en de laatste metingen suggereren dat zijn huidige grootte slechts een derde is van wat het in het verleden was.
Ik stel voor om te lezen: De invloed van de planeten op ons leven
Nu heeft een nieuwe studie, geleid door een team van onderzoekers, cruciale informatie over dit fenomeen geleverd. De sleutel lijkt te liggen in de interactie van de Grote Rode Vlek met kleinere stormen.
Volgens onderzoeker Caleb Keaveney van de Yale Universiteit, voedt de grootste storm zich met deze kleinere stormen; zonder hen is haar vermogen om haar enorme grootte te behouden in gevaar.
Wetenschappers hebben numerieke simulaties gebruikt om aan te tonen dat de fusie van deze stormen rechtstreeks invloed kan hebben op de afmetingen van de Grote Rode Vlek.
Historisch gezien, aan het eind van de 19e eeuw, was de Grote Rode Vlek tot 39.000 kilometer breed.
In vergelijking daarmee is de huidige grootte ongeveer 14.000 kilometer. Hoewel het nog steeds groot genoeg is om de aarde te herbergen, is de vermindering opmerkelijk en zonder precedent.
Een van de grootste uitdagingen om dit fenomeen te bestuderen is de aard van Jupiter zelf, wiens atmosferische omstandigheden drastisch verschillen van die van de aarde.
Desondanks hebben de onderzoekers principes van vloeistofdynamica toegepast die van toepassing zijn op gassen in de aardatmosfeer om het gedrag van de jupiteratmosfeer te modelleren.
Door deze benadering hebben ze ontdekt dat de straalstromen op aarde kunnen leiden tot hogedruksystemen die warmtekoepels worden genoemd, die invloed kunnen hebben op klimatologische fenomenen zoals hittegolven en droogtes.
De studie suggereert ook dat de levensduur van deze koepels verband kan houden met de interactie van anticyclonen en andere stormen.
Door deze concepten op Jupiter toe te passen, ontdekte het team dat de kleinere stormen die de Grote Rode Vlek tegenkomen, hun grootte kunnen behouden of zelfs groeien, wat op zijn beurt helpt om de Grote Vlek te stabiliseren.
De bevindingen leiden echter ook tot een onvermijdelijke conclusie: er is geen mogelijke interventie om de Grote Rode Vlek te redden van zijn onverbiddelijke krimp.
De onderzoekers benadrukken dat, hoewel zijn verdwijning onvermijdelijk is, de studie van dit fenomeen waardevolle lessen biedt over de atmosferische dynamiek die mogelijk toepasbaar zijn op onze eigen planeet.
Abonneer u op de gratis wekelijkse horoscoop
Boogschutter Kreeft Leeuw Maagd Ram Schorpioen Steenbok Stier Tweelingen Vissen Waterman Weegschaal